BILINGUES

BILINGUES

Plauto non semel serpentes dicti, in Persa, Actu 2. sc. 4. v. 28. in Asinaria etc. Nempe, si Salmasio credimus, serpentes tam tremulô motu crispant linguam, ut non una, sed gemina, videatur esse, Quomodo sarissam duplicare dicebantur, qui vibrabant eam et crispabant, quasi duplicem quatiendo facerent. Unde Isidor. de serpente, Origin. l. 12. c. 4. Nullum animal tanta celeritate linguam movet, adeo ut triplicem luiguam habcre videatur, cum una sit. Sed non propterea serpentem bilinguem dici, verum ideo quod eam vere bisulcam habeat, idem Plautus docet, in Poenulo, Actu 5. sc. 2. v. 74. Bisulci lingua, quasi proserpens bestia. Proinde Philosoplius asserit, δικρόαν εἶναι αὐτῶν την` γλώτταν ἀκραν, summam eorum linguam esse bifidam. Vide Arabem Seriptorem Damirem c. de Ser pente. Imo et trisulcam alii statuunt. Plin. l. 11. c. 37. Lingua tenuissima serpentibus et trisulca est. Quod Poetae fere sequuntur. Virg. Georg. l. 3. v. 439. et Aen. l. 2. v. 475.

Ardnus ad Solem et linguis micat ille trisulcis.

Ovidius de dracone a Cadmo caeso, Met. l. 3. v. 33.

---- ---- Corpus tumet omne venenô

Tresque micant linguae. ---- ----

Seneca in Medea, v. 686.

Hic sera serpens corpus immensum trahit,

Trifidamque linguam exsertat. ---- ----

Vide quoque Silium l. 6. v. 222. et 264. Statium de Pythone Theb. l. 1. v. 565. etc. Quo forte etiam referendum, quod maledico, qui linguam in quoscumque exserit et vibrat more serpentis, lingua triplex tribuitur, in Chaldaea Paraphrasi, Iobi c. 36. v. 33. Psalmo 101. v. 5. et 140. v. 12. Ecclesiast. c. 10. v. 11. etc. Neuque aliter Bochart. interpretatur haec Sirachidis c. 28. v. 15. Γλῶςςα Τρίτη πολλοὺς ἐςάλευςεν, Lingua triplex multos concussit. Et v. 17. Γλῶςςα τρίτη γυναῖκας ἀνδρείας ἐξέβαλε, Lingua triplex feminas fortitudine exuit. Vide eum Hieroz. Part. prior. l. 1. c. 4. et Salmas. ad Solin. p. 943.